Yeraltı kaynaklarından gelen deniz suyu

Yeraltı kaynaklarından gelen tuzlu su genellikle deniz suyundan çok daha yüksek bir tuz içeriğine sahiptir, çoğu zaman yaklaşık %30'dur, yani çözünürlük sınırının hemen altındadır. Burada da, ana bileşen sofra tuzudur. pH değeri genellikle nispeten düşüktür (yaklaşık 4'e kadar), yani su asidiktir. Oksijen içeriği çok düşük veya hiç yokken, H₂S içeriği litre başına birkaç yüz miligram olabilir.

H₂S içeren bu tür asidik tuz çözeltileri çok aşındırıcıdır ve özel malzemeler gerektirir.

Yüksek tuz içeriğinin bir sonucu olarak ve çalışma koşullarına bağlı olarak, belirli bir miktarda tuz çökelmesi beklenmelidir. Bu gibi durumlarda, tasarım, işletme ve malzeme seçimi açısından uygun karşı önlemler alınmalıdır.

Deniz suyunda korozyon

Kullanılan malzemeler sadece düzgün korozyona karşı yeterli derecede yüksek direnç göstermekle kalmamalı, aynı zamanda özellikle çukurlaşma ve çatlak korozyonu olmak üzere yerel korozyona karşı da yüksek direnç göstermelidir. Bu tür korozyon olayları özellikle kendi kendini pasifleştiren ferro alaşımlarında (paslanmaz çelikler) yaşanır. Sadece aralıklı olarak çalıştırılan sözde 'yedek' pompalar, durma korozyonu riski taşır; bir kapatma süresinden veya periyodik başlatmadan önce tatlı suyla doldurmak avantajlı kabul edilir.

Çeşitlideniz suyu pompasıgalvanik korozyonu önlemek için bileşenler aynı tipteki malzemelerden yapılmalıdır. Tek tek malzemeler arasındaki potansiyel farkı mümkün olduğunca düşük olmalıdır. Ancak, tasarım nedenleriyle farklı malzemeler kullanılması gerekiyorsa, suyla temas eden daha az asil metalin yüzeyleri asil metalin yüzeylerine kıyasla büyük olmalıdır. Şekil 5, farklı tipteki malzemeler birleştirildiğinde galvanik korozyon tehlikesi hakkında bilgi sağlar.

Yüksek hızlar erozyon korozyonuna yol açabilir. Sonuçlar giderek daha ciddi hale gelir, ortam ne kadar agresifse ve hızı ne kadar yüksekse. Akış hızı paslanmaz çeliklerin ve nikel alaşımlarının davranışını yalnızca küçük bir ölçüde etkilerken, alaşımsız demirli malzemeler ve bakır alaşımları söz konusu olduğunda durum tersine döner. Şekil 6 akış hızlarının etkisi hakkında nitel bilgi sağlar. Bu nedenle, ortamın oksijen veya H₂S içerip içermediğine gereken önem verilmelidir. Büyük miktarlarda H₂S oksijenin varlığını dışlama eğilimindedir; bu gibi durumlarda ortam hafif asidiktir ve pH 4'e kadar düşer.

Malzeme davranışı

Tablo 1, pompa malzemeleri veya bunların kombinasyonları için önerilerde bulunur. Aksi belirtilmediği sürece, aşağıdaki bilgiler H₂S içeriği olmayan deniz suyu için geçerlidir.

Alaşımsız çelik ve dökme demir

Alaşımsız çelik, uygun bir koruyucu kaplama ile donatılmadığı sürece deniz suyu için uygun değildir. Dökme demir yalnızca düşük hızlar için kullanılmalıdır (muhafazalar için mümkündür); bu durumda diğer iç parçaların normal katodik koruması kullanılmalıdır.

Austenitik Ni-dökümler

Ni-Resist 1 ve 2 sadece orta hızlar (yaklaşık 20 m/s'ye kadar) için uygundur.